Gdzie boli głowa przy odwodnieniu?

Problem niedostatecznego nawodnienia organizmu pojawić się może nie tylko w przypadku fali upałów, ale również przy złym doborze diety i sposobu nawadniania się płynami do indywidualnego poziomu aktywności fizycznej. Co więcej, do odwodnienia prowadzić może stosowanie niektórych używek oraz leków. Nierzadko zaburzeniom gospodarki wodnej organizmu towarzyszą uprzykrzające życie objawy, a wśród nich wymienia się m.in. bóle głowy.

1. Odwodnienie i nerwowe przewodnictwo bólowe 
2. Bóle głowy z odwodnienia
3. Zapobieganie odwodnieniu

Odwodnienie i nerwowe przewodnictwo bólowe 

Zbyt niski poziom nawodnienia tkanek prowadzi do licznych zmian fizjologicznych. Chociaż nie wszystkie mechanizmy prowadzące do bólu głowy podczas odwodnienia zostały już poznane, to wiele wskazuje na rolę zmian ciśnienia w obrębie naczyń krwionośnych zaopatrujących mózg w krew. Zaburzenia homeostazy płynów ustrojowych mogą przez to pośrednio przyczyniać się do obniżenia progu odczuwania bodźców bólowych oraz ich tolerancji. Organizm podczas odwodnienia nie tylko narażony jest na zwiększone odczuwanie bólu, ale również na zaburzenia kurczliwości mięśni, czy spadki koncentracji. 

Bóle głowy z odwodnienia

Odwodnienie może być czynnikiem sprawczym wielu rodzajów bólu głowy. Wymienić można tutaj m.in. migreny, napięciowe bóle głowy czy bóle głowy wywoływane ćwiczeniami. Bóle te mogą być zarówno łatwe do namierzenia i opisania, jak i bardziej „rozlane” i niespecyficzne. Lokalizacja bólu nie zawsze jest taka sama.

Towarzyszyć mogą mu zawroty głowy, a także światło- i dźwiękowstręt. Często ból nasila się podczas ruchu całego ciała oraz zmian pozycji głowy. Poza niedoborem wypijanej wody odwodnienie i ból pogłębić mogą problemy z nadmierną potliwością, czy biegunki, a także picie napojów alkoholowych, które wywołują ból nie tylko przez nasilenie wydalania wody, ale również przez fizjologiczne działanie alkoholu.

Zapobieganie odwodnieniu

Podstawowymi parametrami, które wskazywać mogą na postępujące odwodnienie, są zmiany barwy moczu, masy ciała oraz uczucia pragnienia. Kiedy któryś z tych wskaźników ulega wahaniom, powinno się jak najszybciej zainterweniować. Pierwszym sygnałem jest z reguły uczucie suchości w ustach. Kiedy ono wystąp, warto zacząć obserwować, czy nie obniżyła się masa ciała, zanim dojdzie do pociemnienia koloru moczu. Brązowy mocz może bowiem świadczyć o głęboko idących zmianach fizjologicznych, które mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne.

W celu ustabilizowania gospodarki wodno-elektrolitowej zaleca się niewielkimi łykami popijać wodę, napój izotoniczny, lub roztwór z glukozą i elektrolitami, przynajmniej w takiej ilości, która według odczytu z wagi „ubyła”. Dieta w warunkach zagrożenia homeostazy płynów ustrojowych powinna mieć dobrze wyliczoną podaż wapnia, magnezu i potasu z warzyw, owoców i nasion oraz orzechów, w stosunku do sodu z soli kuchennej, czy przetworów mlecznych, mięsnych i warzywnych. Przy odwodnieniu należy bardzo ostrożnie podchodzić do stosowania leków przeciwbólowych, a szczególnie z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ; takich jak ibuprofen, czy ketoprofen), które mogą pogłębiać zaburzenia wodno-elektrolitowe.