Badania naukowe z zakresu żywności i żywienia, zdrowia oraz kultury fizycznej pozwalają w skuteczny i bezpieczny sposób podnosić wydolność organizmu i poprawiać wyniki w różnych dziedzinach życia, m.in. w sporcie. Jednym z poznanych przez naukowców związków, które efektywnie i bez większych skutków ubocznych pozwalają zwiększyć możliwości wysiłkowe organizmu, jest kreatyna. Póki co najlepiej przebadaną jej formą jest monohydrat, jednak dużym zainteresowaniem cieszą się też takie formy, jak chelat magnezowy, cytrynian, czy nieco wyjątkowy, ester etylowy.
Specyficzne właściwości estru etylowego kreatyny
Ester etylowy kreatyny jest wyróżniającą się formą chemiczną kreatyny. W odróżnieniu od innych form (np. chelatu magnezowego, cytrynianu) nie jest on połączeniem kreatyny ze związkiem ułatwiającym rozpuszczanie i / lub wchłaniania, a zmodyfikowaną cząsteczką kreatyny, którą można poniekąd nazwać nowym związkiem. Modyfikacja ta pozwala na bardzo szybkie wymieszanie z płynami oraz szybką absorpcję.
Przez brak dodatków funkcjonalnych do cząsteczki kreatyny ester etylowy ma jedną z najniższych mas cząsteczkowych spośród wszystkich komercyjnie dostępnych form omawianego związku. Dzięki temu dobrze sprawdzić się może w trakcie i / lub bezpośrednio po wyczerpującym wysiłku, zarówno siłowym, jak i wytrzymałościowym. Z reguły ester etylowy kreatyny jest elementem zestawów wieloskładnikowych, które ukierunkowane są na rozłożenie procesu wchłaniania kreatyny w czasie poprzez konsumpcję form szybko i nieco wolniej wchłanianych.
Dawkowanie estru etylowego kreatyny
Podobnie, jak inne formy kreatyny, również ester etylowy standardowo stosuje się w dawkach 4 – 6 g dziennie, co jest uniwersalnym zaleceniem dla osób aktywnych fizycznie. Osoby trenujące częściej niż 3 – 5 razy w tygodniu większe korzyści mogą odnieść z nieco większych dawek, przeliczanych w gramach na kilogram masy ciała (g / kg m.c.). Sportowcy średniozaawansowani i zaawansowani mogą do regeneracji i poprawy jakości treningów stosować dawki rzędu 0,1 g / kg m.c. Przy stosowaniu diety bogatej w mięsa (wołowina, wieprzowina) i ryby (tuńczyk, łosoś) można trzymać się niższych zakresów dawkowania, gdyż są to najbardziej obfite źródła spożywcze kreatyny.
Warto jednak wiedzieć, że do zaspokojenia zapotrzebowania rzędu 0,07 – 0,1 g / kg m.c. z reguły nie wystarczy jeden raz dziennie zjeść porcję tych źródeł, dlatego najczęściej rozwiązaniem optymalnym jest suplementacja. Szczególną uwagę na spożycie kreatyny zwracać powinni wegetarianie i weganie, gdyż nie dostarczają kreatyny do organizmu z dietą, a także osoby starsze, które narażone są na degradację tkanki mięśniowej.
Właściwości ochronne i pobudzające mięśnie do wzrostu kreatyny dobrze uzupełniają preparaty białkowe zawierające spektrum aminokwasów niezbędnych, które nasilają syntezę białek mięśniowych. Wartościowe są jednakowo produkty na bazie mleka, jaj, drożdży czy mieszanki białek roślinnych, zawierających np. soję, słonecznik, konopie, ryż czy groch.
Źródło:
https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Creatine-ethyl-ester
