Czy ashwagandha w tabletkach, kapsułkach jest skuteczna?

Można zaryzykować stwierdzenie, że niemal każdy chociaż raz w życiu spotkał się z tabletkami, lub kapsułkami. Najczęściej kojarzą nam się z lekami i równie często goszczą w domowych apteczkach.

1. Tabletki i kapsułki - zalety
2. Ashwagandha czyli żeń-szeniem indyjski
3. Podsumowanie

Umieszczone w nich leki, probiotyki, suplementy, zioła i witaminy pozwalają na szybkie i dokładne dozowanie. Nie mielibyśmy możliwości korzystania z tego rozwiązania, gdyby nie wynalazek pewnego Brytyjczyka. William Brockedon, brytyjski podróżnik, wynalazca i artysta, jako pierwszy wprowadził do powszechnego użytku tabletki. W 1843 roku opatentował on urządzenie, które pod wpływem ciśnienia sprasowało proszek w tabletkę. To innowacyjne wówczas odkrycie zrewolucjonizowało medycynę. 

W tym miejscu może rodzi się pytanie, czy taka forma przyjmowania preparatów roślinnych jest tak samo skuteczna, jak tradycyjne parzenie lub bezpośrednie spożywanie korzenia i liści drogocennej nam rośliny? Zacznijmy od wyjaśnienia, dlaczego powstały tabletki.

Tabletki i kapsułki - zalety

Tabletkowanie lub kapsułkowanie ma na celu stworzenie preparatu o stałej, określonej dawce jednego lub kilku substancji. Taka forma dawkowania preparatów niesie za sobą kilka głównych korzyści:

• łatwość używania substancji mimo np. nieprzyjemnego smaku
• precyzyjne określenie substancji aktywnych
• zapewnienie dłuższej trwałości
• ochrona przed wpływem czynników zewnętrznych
• gwarancja spożycia określonej porcji substancji.

Czy stosowanie ashwagandha w tabletkach jest w takim wypadku skuteczne? Tak!

Ashwagandha czyli żeń-szeniem indyjski

Ashwagandha zwana inaczej żeń-szeniem indyjskim to roślina znana już od wieków. Stosowana była przede wszystkim w medycyny ajurwedyjskiej. Krzew ten naturalnie występuje na terenach Afryki, Azji i Europie południowej.  Wybierając suche i słoneczne tereny, dorasta do niewielkiej wysokości 75 cm. Wykorzystywane są głównie korzeń i liście tej rośliny. 

Ze względu na wiele badań potwierdzających korzyści płynące ze stosowania żeń-szenia indyjskiego jest on nadal wykorzystywany w postaci suplementów diety oraz w medycynie. 

Główną substancją aktywną w tej roślinie są witanolidy, które wykazują wysoką aktywność biologiczną i to właśnie na nich warto skupić swoją uwagę. Stosowanie preparatów w tabletkach lub kapsułkach pozwala na kontrolowanie substancji aktywnych i dawkowanie preparatu w konkretnej, odmierzonej dawce.

Obecnie przeprowadzane badania mające na celu określenie wpływu Ashwagandhy na zdrowie człowieka, są głównie prowadzane na preparatach opartych o kapsułki lub tabletki, co pozwala na ściśle określoną kontrolę i powtarzalność badań. 

Wpływ na poprawę pamięci i funkcji poznawczych

W 2017 roku opublikowane badanie przeprowadzone na grupie 50 osób. Przez osiem tygodni jedna grupa otrzymywała 300 mg ekstraktu Ashwagandhy dwa razy dziennie, a druga placebo. Wyniki wskazują, że roślina a może poprawić pamięć, szybkość przetwarzania informacji, oraz czas reakcji.

Obniżenie poziomu kortyzolu (hormonu stresu)

W 2012 roku przeprowadzono podobne badanie, gdzie zastosowano dawkę 300 mg ekstraktu z ashwagandhy dwa razy na dobę, ale u osób cierpiących na przewlekły stres. Badanie to trwało 60 dni. Wykazano, że grupa stosująca ten adaptogen odczuwała dużo mniejszy stres i napięcie nerwowe, a poziom kortyzolu w surowicy był znacznie niższy niż w grupie stosującej placebo.

Inne potencjalne korzyści płynące ze stosowania ekstraktu z ashwagandy w formie kapsułek lub tabletek:

• wspomaga kontrolę glikemii
• wykazuje działanie przeciwnowotworowe
• zmniejszenie poziomu stresu i niepokoju
• wpływ na zwiększenie poziomu testosteronu
• zmniejszenie stanów zapalnych
• obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów.

Podsumowanie

Jeśli chcemy stosować suplementy oparte o ashwagandhę, warto szukać preparatów opartych o ekstrakt tej rośliny (600-800 mg) wraz z informacją o zawartości witanolidów. Pozwoli to na bezpieczne i łatwe w kontroli dawkowanie tejże cennej rośliny.

Źródła:

• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28471731/
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23439798/