Jesień jest okresem, który często kojarzy się ze wzmożoną zapadalnością na przeziębienia oraz z obniżeniem nastroju. Jedną z efektywnych dróg do uniknięcia wpływu zmian meteorologicznych na samopoczucie zarówno fizyczne, jak i psychiczne jest zadbanie o stan odżywienia. Dużą rolę w tym kontekście odgrywają witaminy.
Witamina D na jesień
Pierwszą witaminą, o której myśli się w kontekście zakończenia lata jest witamina D. Ma to związek, z tym że wytwarzana ona jest w organizmie pod wpływem działania promieni słonecznych, które najskuteczniejsze są w najcieplejszych miesiącach roku. Ze względu na to, że duża część społeczeństwa nawet latem pracuje w pomieszczeniach zamkniętych, coraz częściej zaleca się nawet całoroczną suplementację tą witaminą.
Ponadto najbogatszymi źródłami spożywczymi tej witaminy są ryby, co ogranicza szansę na zaspokojenie podaży u wielu osób nieprzepadających za ich smakiem, czy też uczulonych, a także wegan. Witamina D nie tylko wzmacnia kości (z czego jest najbardziej znana), ale również aktywna jest w obrębie układu odpornościowego i nerwowego, co znaczenie może mieć zarówno przy jesiennym osłabieniu immunologicznym, jak i psychicznym. Najlepiej przyjmować ją w towarzystwie witaminy K.
Witamina C na jesień
Kolejną witaminą, na którą warto zwrócić uwagę w okresie poprzedzającym zimę, jest witamina C. Jej głównymi źródłami w diecie są świeże owoce i warzywa, których dostępność w miarę spadku temperatury ulega obniżeniu.
Dzięki handlowi zagranicznemu problem ten w pewnym stopniu traci na znaczeniu, jednak należy mieć na uwadze to, że transport, przechowywanie, a także obróbka kulinarna produktów prowadzą do stopniowego obniżenia zawartości witaminy C w produktach. Witamina ta jest silnym antyoksydantem, który bierze udział w regulacji odpowiedzi immunologicznej organizmu oraz wzmacnia go pośrednio przez nasilanie syntezy kolagenu, czy poprawę wchłaniania żelaza z diety.
Witamina E na jesień
Witaminą, która łączy pewne cechy witamin C i D, jest witamina E. Podobnie, jak witamina C jest ona silnym antyoksydantem, natomiast do witaminy D upodabnia ją rozpuszczalność w tłuszczach. Ma duże znaczenie dla procesów związanych z namnażaniem, czy aktywnością i komunikacją wielu rodzajów komórek odpornościowych. Jest to jedna z najbardziej znanych witamin o właściwościach immunomodulacyjnych.
Jej największe ilości znajdują się w olejach roślinnych oraz orzechach i nasionach, zatem pewien problem z jej dostarczeniem mogą mieć osoby na dietach o mocno obniżonej kaloryczności. Ponadto dostarczenie adekwatnych dla organizmu ilości utrudnione może być przy zaburzeniach trawienia i wchłaniania tłuszczy. Obniżone poziomy witaminy E w organizmie mają m.in. osoby z depresją, czy chorobą Alzheimera, zatem potencjalnie może ona mieć pewne znaczenie również dla nastroju i funkcji kognitywnych.
